ضرورت ایجاد «مرکز اضطراری تولید نان» در تبریز

نان در ایران تنها یک ماده‌ غذایی نیست؛ بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره و حتی مایه‌ امنیت روانی مردم است. هرگونه اختلال در تأمین آن، از شلوغی نانوایی‌ها در آغاز مدارس گرفته تا بحران‌هایی مثل زلزله یا جنگ می‌تواند آشفتگی و نگرانی اجتماعی ایجاد کند. تجربه‌ سال‌های اخیر در تبریز نشان داده است که با کوچک‌ترین افزایش تقاضا، صف‌های طولانی در برابر نانوایی‌ها شکل می‌گیرد؛ موضوعی که در یک کلانشهر پرجمعیت و حادثه‌خیز به‌هیچ‌وجه قابل چشم‌پوشی نیست.
تبریز روی گسل‌های فعال زلزله قرار دارد و همواره در معرض خطر بحران‌های طبیعی یا غیرمترقبه است. در چنین شرایطی، اتکای صرف به نانوایی‌های کوچک محلی کافی نیست؛ چراکه این واحدها در بحران به سرعت از کار می‌افتند یا توان پاسخگویی به تقاضای گسترده را ندارند. بنابراین وجود یک مرکز اضطراری تولید نان زیر نظر مدیریت بحران و پدافند غیرعامل، ضرورتی حیاتی برای این شهر به شمار می‌رود.
این مرکز باید ظرفیت انبار کردن آرد و سوخت، تجهیزات تولید صنعتی و زیرساخت‌های مستقل (برق و آب اضطراری) را داشته باشد تا بتواند در کوتاه‌ترین زمان، نان مورد نیاز مردم را تأمین و از طریق شبکه‌ی توزیع مطمئن در اختیار آنان قرار دهد. در زمان‌های عادی نیز می‌توان از ظرفیت محدود آن برای تأمین نان بیمارستان‌ها، پادگان‌ها و مراکز بزرگ استفاده کرد تا هم تجهیزات همیشه آماده به‌کار بمانند و هم هزینه‌های نگهداری آن توجیه‌پذیر باشد.
نکته مهم این است که هدف چنین مرکزی سودآوری اقتصادی نیست، بلکه نقش حمایتی و پشتیبان دارد؛ مشابه یک نیروگاه رزرو که تنها در زمان نیاز وارد مدار می‌شود. اکنون زمان آن فرارسیده است که با نگاه راهبردی و آینده‌نگر، ایجاد این مرکز در دستور کار قرار گیرد. زیرا نان در ایران تنها غذا نیست، بلکه بخشی از امنیت روانی جامعه است و تضمین دسترسی به آن در بحران‌ها، تضمین آرامش و بقا برای مردم تبریز خواهد بود.

پیام آذربایجان