ابراهیم جدیری سلیمی، زاده ۲۷ آذر ۱۳۲۶ در تبریز، از جمله استادان دانشگاهی است که مسیر علمی او مرزهای جغرافیایی را پشت سر گذاشته است. او تحصیلات دانشگاهی خود را تا مقطع لیسانس در تبریز ادامه داد، سپس برای ادامه تحصیل راهی آمریکا شد و فوقلیسانس خود را از دانشگاه ایلینویز دریافت کرد. بازگشت او به ایران با اخذ مدرک دکترا از دانشگاه علامه طباطبایی همراه بود؛ مسیری که نشان از پیوند دانش جهانی با تعهد به آموزش در داخل کشور دارد.
جدیری سلیمی سالها بهعنوان استاد در دانشگاه تبریز به تدریس پرداخت و تا زمان بازنشستگی در این جایگاه ماند. علاوه بر آن، تجربه تدریس در دانشگاههای آزاد مرند، مراغه و تبریز نیز بخشی از کارنامه آموزشی اوست؛ کارنامهای که نقش مؤثری در گسترش آموزش دانشگاهی در منطقه داشته است.
تسلط او به زبانهای آلمانی، فرانسوی، روسی و عربی، در کنار تخصص در زبان انگلیسی، از او چهرهای چندبعدی ساخته است. کتابهای تخصصی زبان انگلیسی تألیفی او که با همکاری اداره «سمت» وزارت علوم منتشر شدهاند، بارها تجدید چاپ شده و سالها بهعنوان منابع آموزشی مورد استفاده قرار گرفتهاند. همچنین تألیف کتاب «مباحث الکترونیک» به زبان انگلیسی، جایگاه او را در تألیف متون علمی بینالمللی تثبیت کرده است.
در کنار فعالیتهای علمی، موسیقی بخش جدانشدنی زندگی جدیری سلیمی بوده است. او موسیقی را نزد دکتر بهجت در تبریز آموخت و در نواختن سازهایی چون سنتور، سهتار، تار، ضرب و دف مهارت دارد؛ تلفیقی از دانش و هنر که در شخصیت علمی او نیز بازتاب یافته است.
آثار تألیفی او در حوزههای متنوعی چون «علوم و صنایع غذایی» و «علوم دامی» ــ که هرکدام تاکنون ۱۷ بار به چاپ رسیدهاند ــ نشاندهنده تأثیرگذاری ماندگار او در آموزش دانشگاهی است. افزون بر این، کتابهایی در حوزه دروس کشاورزی و نیز «پزشکی و اخلاق» از دیگر آثار او بهشمار میروند. مقالاتی چون «نظامی گنجوی و موسیقی»، «مطالبی که در ترجمه زبان انگلیسی لازم است» و بررسی دیدگاههای چامسکی در زبانشناسی نیز گستره علایق پژوهشی او را آشکار میکند.
زادروز ابراهیم جدیری سلیمی، فرصتی است برای پاسداشت استادی که در مرز میان علم، زبان و هنر ایستاده و میراثی ماندگار در آموزش و فرهنگ برجای گذاشته است.