اهمیت روانشناسی در پرستاری

اهمیت روانشناسی در پرستاری

پروین بابایی

پرستاران قلب مراقبت‌های بهداشتی هستند که در هر مرحله از بیماری مراقبت و حمایت ارزشمندی را ارائه می‌دهند. علیرغم تفاوت ظاهری، روانشناسی ارتباط زیادی با عملکرد پرستاری دارد. چرا که پرستاران در محیطی کار می‌کنند که در آن لازم است با سایر متخصصان تعامل داشته باشند تا بهترین کیفیت مراقبت را به بیماران خود ارائه دهند. آنها باید به طور کامل درک کنند که افراد دیگر چگونه در موقعیت‌های خاص رفتار و عمل می‌کنند – اینجاست که روانشناسی وارد عمل می‌شود.

هنگام ارزیابی وضعیت یک بیمار، پرستاران معمولاً نحوه واکنش بیمار به بیماری خود را در نظر می‌گیرند. برخی از بیماران خوشبین هستند و به راحتی با بیماری خود کنار می‌آیند، در حالی که برخی دیگر واکنش منفی نشان می‌دهند. پرستاران ممکن است رسیدگی به چنین بیمارانی را بسیار دشوار بدانند و باید آن را به عنوان بخشی از ارزیابی خود از بیمار در نظر بگیرند. به کمک روانشناسی، پرستاران می‌دانند که چگونه با بیماران خود بر اساس عوامل مختلفی مانند جنسیت و سن تعامل داشته باشند. برای مثال، بیماران جوان ممکن است بیشتر از بزرگسالان ترس داشته باشند. آنها ممکن است در درک بیماری خود مشکل داشته باشند. یک پرستار می‌تواند دانش خود را در زمینه رشد و روانشناسی کودک به کار گیرد و به گونه‌ای با این بیماران ارتباط برقرار کند که دلهره آنها کاهش یابد. بنابراین، روانشناسی می‌تواند به بهبود رابطه پرستار و بیمار کمک کند. در نتیجه، بیماران می‌توانند آشکارا با آنها تعامل و ارتباط برقرار کنند و آنها را در مورد نیازهای خاص خود آگاه کنند. همچنین با دانش روانشناسی، پرستاران می‌توانند اعتماد بیماران خود را جلب کنند و این باعث می‌شود که بیماران به دستورالعمل‌هایی که به آنها داده می‌شود پاسخگوتر بوده و نقش مثبت‌تری در سلامتی خود ایفا کنند.

به طور کلی می‌توان تأثیر دانش و درک روانشناختی بر عملکرد پرستاران را به شرح ذیل تقسیم‌بندی و بیان نمود:

درک رفتار بیمار: پرستاران اغلب با بیمارانی که با چالش‌های روانی مختلفی مانند اضطراب، افسردگی یا کنار آمدن با بیماری مواجه هستند، سروکار دارند. دانش روانشناسی به پرستاران کمک می‌کند تا رفتار، احساسات و واکنش‌های بیمار را بهتر درک کنند و آنها را قادر می‌سازد مراقبت و حمایت مناسبی را ارائه دهند.

ارتباط موثر: ارتباط در مراقبت‌های پرستاری اساسی است. درک اصول روانشناختی به پرستاران کمک می‌کند تا به طور موثر با بیماران، خانواده‌ها و همکاران ارتباط برقرار کنند. آنها می‌توانند از تکنیک‌هایی مانند گوش دادن فعال، همدلی و ارتباط غیرکلامی برای ایجاد ارتباط و اعتماد استفاده کنند که منجر به نتایج بهتر برای بیمار می‌شود.

ارزیابی و تشخیص: عوامل روانشناختی می‌توانند به طور قابل توجهی بر سلامت جسمانی بیمار تأثیر بگذارند. پرستاران آموزش دیده در زمینه روانشناسی می‌توانند علائم اختلالات سلامت روان را تشخیص دهند، بیماران را به طور کلی ارزیابی کنند و با سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای ارائه مراقبت‌های جامع همکاری کنند.

آموزش و مشاوره بیمار: پرستاران اغلب به بیماران در مورد شرایط سلامتی، برنامه‌های درمانی و اصلاح شیوه زندگی آنها آموزش می‌دهند. دانش روانشناسی به پرستاران اجازه می‌دهد تا رویکردهای آموزشی و مشاوره‌ای خود را با توانایی‌های شناختی، سبک‌های یادگیری و نیازهای عاطفی بیماران تطبیق دهند و درک بهتر و پایبندی به درمان را تسهیل کنند.

مدیریت استرس: پرستاری می‌تواند از نظر عاطفی سخت باشد، به طوری که پرستاران اغلب با موقعیت‌های استرس زا مواجه می‌شوند. درک اصول روانشناختی به پرستاران کمک می‌کند تا استرس خود را به طور موثر تشخیص دهند و مدیریت کنند، بهزیستی آنها را ارتقاء داده و از فرسودگی شغلی جلوگیری می‌کند.

تصمیم گیری اخلاقی: پرستاران اغلب در عمل خود با دوراهی‌های اخلاقی مواجه می‌شوند. درک نظریه‌های روانشناختی و اصول اخلاقی، پرستاران را قادر می‌سازد تا تصمیمات آگاهانه‌ای اتخاذ کنند که به استقلال، خیرخواهی و عدالت بیماران احترام می‌گذارد.

پیام آذربایجان