اصطلاح جالب توجهی که اگر به گوشتان نخورده باشد، امید است با قرائت این متن متوجه عمق مفهومش بشوید. شما هر چقدر هم که آدم مهم و عزیزی باشید، اگر با یک مشکل جدی در زندگی مواجه شوید، متأسفانه هیچکس، تأکید میکنم هیچکس، نمیآید تمام و کمال از حق و حقوق شما دفاع کند، یا حقتان را بگیرد، و دو دستی تحویل شما دهد! حتی قانون هیچ وظیفهای در قبال پیگیری این ماجرا ندارد که آدمهایی را که حقشان تضییع شده شناسایی کند، و آن را به صاحبانشان پس گرداند! قانون وجود دارد. خیلی هم دقیق، کامل، محکم، و عادلانه…
این مردم هستند که موظفند خودشان در هر جایگاهی قرار دارند، قانون را بدانند، و از حق و حقوقی که دارند آگاه شوند. برای این کار لزومی ندارد واحدهای سختِ رشته حقوق را در دانشگاه پاس کرد و مدرک گرفت. همین گوگل تمامی قوانین را در هر زمینهای با زبان ساده عنوان کرده است. میتوان توسط چند جستجوی ساده، توسط همین گوشی دستمان، به خیلی مسائل پی برد، که روحمان از آنها مطلع نیست. وقتی مطلع نباشیم، زود باور میکنیم و راحت سرمان کلاه میرود. فرزندان ناآگاه تحویل جامعه میدهیم. و این چرخه عدم آگاهی نسل به نسل منتقل میگردد. در نهایت وضعیت میشود وضع اکنون جامعه ما، که در خدمات قضایی و دادگاهها هوا برای نفس کشیدن کم است. یا بهانه افتاده دست رسانهها و شبکههای مجازی که اغلب وابسته به دشمنان، چه داخلی و چه خارجی هستند، تا مرتب اسلام را محکوم به زن ستیزی یا کودکآزاری و چنین مصادیقی کنند.
مملکت قانون دارد، ما از آن بیخبریم. به عبارتی مقصر خود مظلوم است که ظالم شاخ و شانه میکشد و ظلم سر به فلک برمیدارد.
از قرآنِ به آن بزرگی منافع را با موچین بیرون کشیده، و به خورد افکار بستهمان دادهاند که مرد حق اختیار چهار زن دارد. ولی آیا میدانید یکی از بندهای عقدنامه این است که اگر مرد بدون رضایت قلبی همسر این کار را بکند، حق طلاق با زن است؟! شده یک بار متنهایی را که هنگام عقد زیرشان امضا زدهایم، بخوانیم بدانیم چه خبر است؟ آیا مطلع هستید که تنها وظیفه یک زن در قبال همسرش تمکین در رابطه زناشویی است، و لاغیر؟؟ اجرت المثل به گوشتان خورده تا حالا؟ از عسر و حرج چه میدانید؟
اتفاقاً اسلام واقعی به زن و جایگاهش در جامعه و خانواده ارج زیادی داده است. افسوس که زنان بسیاری به علت عدم آگاهی قربانی یک عده چماق به دستِ لب و دهان میشوند!
این متن تشویق به طلاق یا ترغیب به مجادله با مردان نیست. زن و مرد و هر انسانی حق و حقوقی دارد که توسط قانون و با دانش خود فرد، در مواقع نیاز تقدیمش میگردد.
حتی کودکان نیز از این قوانین مستثنی نیستند.
به عنوان مثال اگر مادر یا پدر به هر دلیلی فرزند را طوری تنبیه بدنی کنند که جای آن روی تن بچه بماند، دیه تعلق میگیرد و پرداخت آن اجبار است.
و بسیار زیاد مطالبی که خواهشمند است از دل مقالههای سودمند گوگل پیدا کنید، بخوانید، یاد بگیرید، تا هیچ قلچماقی نتواند سرتان عربده بکشد و حرف مفت بزند! اگر این اتفاق افتاد، راه و چاه را بلد باشید که چگونه میشود با پشتوانه قانون زد در دهانش.
اینها را در صفحات سوسن بیوتی و فری شاپ و هیچ بلاگری پیدا نمیکنید! قدر دقایقی که پای گوشی سپری میشوند را بدانید و به اصطلاح چهار تا مطلب مفید یاد بگیرید که قطعاً یک روز به درد خواهند خورد.
به امید روزگاری آرامتر، به دور از هر جدالی.
به قلم: المیرا یادمند