منصوره حسینی؛ نقاش نوگرای ایرانی

منصوره حسینی (۱۳۰۵–۱۳۹۱) از پیشگامان نقاشی نوگرای ایران، هنرمندی بود که از دانشکده هنرهای زیبای تهران تا آکادمی رم، مسیر رشد هنری‌اش را با پشتکار و علاقه به سبک‌های نو دنبال کرد. او با بهره‌گیری هوشمندانه از اکسپرسیونیسم اروپایی و عناصر نقاشی سنتی ایرانی، آثاری خلق کرد که مورد تحسین منتقدان داخلی و بین‌المللی قرار گرفت.
منصوره حسینی؛ نقاش نوگرای ایرانی

۱۰ شهریور زادروز منصوره حسینی است؛ نقاش، مجسمه‌ساز و منتقد هنری نوگرایی که نقاشی مدرن ایرانی را در دهه‌های آغازین خود با نگاهی جسورانه و جهانی تجربه کرد.

او در سال ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد و در سال ۱۳۲۸ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته نقاشی فارغ‌التحصیل شد. از استادانش در این دوره می‌توان به حیدریان، وزیری، صدیقی، مقدم، رولان دوبرول، مارت سلستین آیو و خانم امین‌فر اشاره کرد. گرایش هنری او پس از آشنایی با سبک‌های امپرسیونیسم و پست‌امپرسیونیسم شکل گرفت.

حسینی در خاطراتش از تشویق‌های مادام آشوب یاد کرده و نوشته بود:

«مادام آشوب مرا تشویق می‌کرد، ولی حیدریان متلک می‌پراند و می‌گفت سزان شده‌ای، در حالی‌که من اصلاً سزان را نمی‌شناختم و سال‌های آخر دانشجویی بود که کم‌کم با کارهای او آشنا شدم.»

پس از چند سال فعالیت به‌عنوان نقاش نوگرا، در اسفند ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در آکادمی هنرهای زیبای رم ثبت‌نام کرد. او اجازه یافت از سال دوم تحصیل را آغاز کند و زیر نظر استاد امریکو بارتولی، که در نقاشی فیگوراتیو نگاهی آزاد داشت، آموزش دید.

مانند بسیاری از هنرمندان ایرانی هم‌دوره‌اش در رم، تحت تأثیر سبک خاص مکتب نقاشی رم و شاخه‌ای از اکسپرسیونیسم آرام قرار گرفت و توانست با بهره‌گیری از این تأثیرات و ترکیب آن‌ها با خیال‌پردازی و تزیینات سنتی ایرانی، سبک شخصی خود را بیابد.

در سال ۱۳۳۵ یکی از نخستین هنرمندان ایرانی بود که آثارش در دوسالانه ونیز به نمایش درآمد. همچنین در سال ۱۳۳۶، نگارخانه «وانتاجو» شهر رم نمایشگاهی از ۱۹ اثر او برگزار کرد. گزارشگر هنری روزنامه دومنیکا درباره آثار او نوشت:

«به‌نظر می‌رسد که منصوره، نقاش آینده‌دار ایرانی و میهمان عاشق رم، هوشمندانه از مکتب رم بهره گرفته و حال و هوای نقاشی ما را با پیچیدگی تزیینی و خیالی نقاشی قدیم ایرانی درآمیخته‌است.»

او در نمایشگاه‌های متعدد گروهی و انفرادی در ایران، ایتالیا، چکسلواکی، یوگسلاوی و دوسالانه‌های تهران (۱۳۳۷ تا ۱۳۴۵)، چهارسالانه رم (۱۳۳۷) و غیره شرکت کرد. همچنین موفق به دریافت جوایز متعددی شد از جمله:

  • نمایشگاه «نقاشان آسیایی در رم» (۱۳۳۷)

  • مسابقه ثبت زیبایی‌های رم (۱۳۳۸)

  • مسابقه نقاشی از مناظر شهرستان جووانی کامپانو (۱۳۳۸)

  • نمایشگاه ملی هنر معاصر «الهام از حیات نبات» (۱۳۳۸)

آثار او در نمایشگاه مروری بر آثارش در فرهنگسرای نیاوران (۱۳۷۷) و پنجمین نمایشگاه «پیشگامان نوگرایی در ایران» در موزه هنرهای معاصر تهران (۱۳۸۳) نیز به نمایش درآمده‌اند.

منصوره حسینی در ۸ تیر ۱۳۹۱ در تهران درگذشت. خبر درگذشتش، ۱۵ روز بعد توسط همسایگان کشف و اعلام شد. پیکرش در ۱۳ تیر در تهران به خاک سپرده شد. با وجود عمر طولانی‌اش، آثار و سبک او همچنان در تاریخ نقاشی نوگرای ایران جایگاهی ویژه دارد.

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://payamazarbayjan.ir/?p=13031

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

پربحث ترین ها

تصویر روز:

هیچ محتوایی موجود نیست

پیشنهادی: