سرویس خبری مهر ۲۹, ۱۴۰۴

سالمندی مرحله‌ای طبیعی از چرخه زندگی است که هر انسانی دیر یا زود آن را تجربه خواهد کرد. جمعیت سالمندان در ایران و جهان با سرعت در حال افزایش است و این روند، فرصت‌ها و چالش‌های فراوانی را پیش روی جامعه قرار می‌دهد. در حالی که سالمندان سرمایه‌های ارزشمند جامعه محسوب می‌شوند و تجربه و خرد آن‌ها می‌تواند چراغ راه نسل‌های آینده باشد، متأسفانه در بسیاری موارد شاهد بی‌توجهی به نیازهای مادی و عاطفی این قشر هستیم.

در سال‌های اخیر، تعداد خیرین در شهرهایی مانند تبریز به طور چشمگیری افزایش یافته است. این موضوع در نگاه اول خوشحال‌کننده است؛ چرا که نشان می‌دهد افراد بیشتری مایل به کمک به دیگران هستند. اما وقتی این افزایش خیرخواهی همزمان با رشد تعداد افراد نیازمند اتفاق می‌افتد، باید دقیق‌تر به این مسئله نگاه کرد. آیا واقعاً حضور بیشتر خیرین به معنای بهبود شرایط اجتماعی است یا نشانه‌ای از بزرگ‌تر شدن شکاف اقتصادی و نابرابری در جامعه؟

در روزهایی که سینمای ایران هنوز زبان تکنیک را نمی‌دانست، مردی از تبریز آمد و دوربین را آگاه کرد. ساموئل خاچیکیان، کارگردانی که دلهره را به تصویر بدل کرد، در ۲۹ مهر به دنیا آمد و تا پایان عمر، دست از آزمودن برنداشت.