در تقویم هنر ایران، نام چیستا یثربی با نواندیشی، جسارت و خلاقیت گره خورده است؛ متولد ۲۷ مهر ۱۳۴۷ در تهران، او نویسنده، نمایشنامه‌نویس، کارگردان، مترجم، منتقد، مدرس دانشگاه، و پژوهشگری است که روانشناسی و هنر را در مسیر زندگی خود به‌زیبایی تلفیق کرده است.
یثربی که دکترای روانشناسی تربیتی از کانادا و فوق‌لیسانس روانشناسی از دانشگاه الزهرا دارد، فعالیت حرفه‌ای‌اش را در حوزه تئاتر از سال ۱۳۶۸ آغاز کرد. او تئاتر را صرفاً ابزار سرگرمی نمی‌داند، بلکه به‌عنوان ابزاری برای درمان، آگاهی‌بخشی و گره‌گشایی از معضلات اجتماعی به آن نگاه می‌کند. پایان‌نامه‌اش نیز به موضوع «تئاتر درمانی» اختصاص داشت؛ رویکردی که بعدها در پروژه‌هایی همچون اتاق آینه و نمایش‌هایی مانند دادگاه جادویی به اجرا درآورد.
چیستا یثربی بیش از ۲۶ نمایشنامه نوشته و آثار متعددی را کارگردانی کرده؛ از جمله «سرخ سوزان»، «زنی که تابستان گذشته رسید»، «مهمان سرزمین خواب» و «جنایت و مکافات» که اجرای آن در جشنواره کلاسیک‌های روسیه، درخشش بین‌المللی نیز برایش به همراه داشت.
آثار او بازتاب دغدغه‌های اجتماعی، روانی و زنانه‌اند؛ زنانی که در آثارش نه قربانی، بلکه روایتگر، کنش‌گر و پرسش‌گرند. او همچنین در سینما نیز فعال بوده و فیلمنامه‌هایی چون «دعوت» (ابراهیم حاتمی‌کیا) و «عکس دسته‌جمعی با خانم بزرگ» را نوشته است.
چیستا یثربی در کنار آثار نمایشی، کتاب‌هایی چون پستچی، شیدا و صوفی، او یک زن و معلم پیانو را نیز نوشته که برخی از آن‌ها با استقبال گسترده در فضای مجازی همراه بوده‌اند. پستچی، روایتی شخصی و واقعی از زندگی‌اش، در شبکه‌های اجتماعی بازتاب گسترده‌ای یافت و او را در قامت نویسنده‌ای صریح و بی‌پرده بیش از پیش مطرح کرد.