سرویس خبری محیط زیست

شعر زیبای سهراب را با هم مرور کنیم:
آب را گل نکنیم
در فرودست انگار، کفتری می‌خورد آب
یا که در بیشه دور، سیره‌یی پر می‌شوید.
یا در آبادی، کوزه‌یی پر می‌گردد.
آب را گل نکنیم:
شاید این آب روان، می‌رود پای سپیداری، تا فرو شوید اندوه دلی
دست درویشی شاید، نان خشکیده فرو برده در آب…

تخریب محیط زیست سلامت جسم و روان انسان را به خطر می‌اندازد و نشان می‌دهد که بدون توجه به عوامل روانی و اصلاح رفتارهای انسانی، حفظ طبیعت ممکن نیست. امروز نقش روانشناسی در آموزش و تغییر رفتار برای نجات زمین از هر زمان پررنگ‌تر شده است.

هنر از دیرباز آیینه‌ای برای نمایش زیبایی‌های طبیعت بوده، اما امروز به ابزاری برای پاسداری از زمین و واکنش به بحران‌های زیست‌محیطی بدل شده است؛ هنرمندان، با الهام از محیط طبیعی، نقش خود را در آگاهی‌بخشی و حفظ طبیعت، پررنگ‌تر از همیشه ایفا می‌کنند.

رویداد ملی سپاس آب، بستری برای شکوفایی ایده‌های نو در راستای مدیریت پایدار منابع آبی است.

غذا، اساسی‌ترین نیاز انسان است، اما فرهنگ تغذیه ما با چالشی بزرگ به نام دور ریختن غذا روبروست. از فاسد شدن مواد غذایی تا عدم امکان نگهداری مناسب، دلایل متعددی برای این عمل وجود دارد. این مساله، علاوه بر خسارات زیست‌محیطی و اقتصادی، تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت و رفاه انسان نیز دارد.