سرویس خبری زنان

کاهش آمار ازدواج در ایران سال‌هاست به دغدغه‌ای اجتماعی تبدیل شده است. اغلب تحلیل‌ها، انگشت اتهام را به سوی مشکلات اقتصادی یا توقعات جوانان نشانه می‌رود. اما در میان زنان تحصیل‌کرده و مستقل، دلایل دیگری نهفته است؛ دلایلی که به حقوق، آزادی و کیفیت زندگی مشترک مربوط می‌شود، نه صرفاً به جیب خالی یا رویاهای دست‌نیافتنی.

بدرالزمان قریب، زبان‌شناس برجسته ایرانی و تنها زن عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، یکم شهریور ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد. او عمر خود را صرف پژوهش و زنده‌کردن زبان‌های باستانی، به‌ویژه سغدی کرد و نامش به‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار ایران در حافظه علمی و فرهنگی کشور باقی ماند.

این چند سطر برای یاد کردن از یک دانشمند ایرانی و زنی تأثیرگذار است؛ پزشکی که نه‌تنها در ایران بلکه در جهان نام خود را ماندگار کرد و نشان داد که در روزگاری که مسیر پیشرفت برای زنان دشوار بود، می‌توان با اراده و دانش تاریخ‌ساز شد.

سیمین بهبهانی، شاعر بزرگ معاصر ایران، با لطافت و استواری اشعارش، غزل را بازتعریف کرد و صدای زنان و جامعه محروم را به شعر بدل نمود. زندگی و آثار او علی‌رغم بی‌مهری‌ها، همچنان الهام‌بخش ادبیات و هنر ایرانی است.

با نام فلورانس نایتینگل، پرستاری تنها به مراقبت از بیمار محدود نمی‌شود، بلکه معنای مسئولیت‌پذیری، اصلاح ساختارهای بهداشتی و حتی بنیان‌گذاری علمی یک حرفه را نیز در خود دارد. زنی که چراغ به دست، در تاریکی راه می‌رفت تا بیمار زخمی را آرام کند، دنیای پزشکی را با قدم‌هایی استوار تغییر داد.