سرویس خبری تجسمی

بیش از پنجاه سال از مرگ پیکاسو می‌گذرد و همچنان یکی از تأثیرگذارترین و بحث‌برانگیزترین هنرمندان قرن بیستم باقی مانده است، اما هم‌زمان پرسشی درمورد پیکاسو مطرح است: آیا باید او را به‌خاطر رفتارهای زن‌ستیز و استعماری‌اش، از نو ارزیابی کرد؟

۲۰ شهریور، زادروز مهرزمان فخار منفرد است؛ نگارگر برجسته‌ای که با ذوق و دقت زنانه‌اش در هنرهای سنتی ایرانی، به‌ویژه در رشته گل و مرغ، اثری ماندگار در عرصه نگارگری معاصر به‌جا گذاشت. هنرمندی که نه‌تنها خالق آثار فاخر بود، بلکه داور، مربی، و الهام‌بخش نسل جوان هنرمندان ایران نیز به‌شمار می‌رفت.

ژانت میخائیلی، از پیشگامان تصویرگری کتاب کودک در ایران، هنرمندی بود که با طرح‌های ساده، رنگ‌های شاد و نگاهی انسانی، دنیای خیال کودکان را تصویر کرد. با وجود سال‌ها فعالیت حرفه‌ای، عمرش در گمنامی و فقدان حمایت گذشت، اما آثارش همچنان در حافظه تصویری نسل‌ها باقی مانده‌اند.

ایران درّودی، هنرمندی چندوجهی از دیار مشهد، با تابلوهای خیال‌انگیز، کارگردانی در تلویزیون، و آموزش تاریخ هنر در دانشگاه، چهره‌ای شاخص در هنر معاصر ایران بود. در آثار او، غیبت انسان به حضوری رازآلود بدل می‌شود؛ انگار که خودِ طبیعت روایت‌گر اندوه، امید و آزادی باشد.

منصوره حسینی (۱۳۰۵–۱۳۹۱) از پیشگامان نقاشی نوگرای ایران، هنرمندی بود که از دانشکده هنرهای زیبای تهران تا آکادمی رم، مسیر رشد هنری‌اش را با پشتکار و علاقه به سبک‌های نو دنبال کرد. او با بهره‌گیری هوشمندانه از اکسپرسیونیسم اروپایی و عناصر نقاشی سنتی ایرانی، آثاری خلق کرد که مورد تحسین منتقدان داخلی و بین‌المللی قرار گرفت.

هنر از دیرباز آیینه‌ای برای نمایش زیبایی‌های طبیعت بوده، اما امروز به ابزاری برای پاسداری از زمین و واکنش به بحران‌های زیست‌محیطی بدل شده است؛ هنرمندان، با الهام از محیط طبیعی، نقش خود را در آگاهی‌بخشی و حفظ طبیعت، پررنگ‌تر از همیشه ایفا می‌کنند.