سرویس خبری اجتماعی

این روز ها یکی از موضوعات مورد بحث شهروندان تبریزی در فضای مجازی حضور گسترده عراقی ها در این شهر است.

حادثه دردناک و تکان‌دهنده کشتار یک خرس قهوه‌ای ماده و دو توله‌اش در سمیرم، نه‌تنها موجی از اندوه و خشم در میان مردم به پا کرد، بلکه به نقطه عطفی در شکل‌گیری جنبش‌های مدنی برای حمایت از حیوانات در ایران تبدیل شد. این رویداد تلخ، سرانجام به نام‌گذاری ۲۰ شهریور به‌عنوان «روز ملی مبارزه با خشونت علیه حیوانات» انجامید؛ روزی برای یادآوری لزوم همزیستی مسالمت‌آمیز با دیگر جانداران و مقابله با بی‌رحمی علیه آن‌ها.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی، از برگزاری پنجمین جلسه استانی کارگروه ماده ۱۴ قانون هوای پاک خبر داد و تأکید کرد: اجرای کامل این ماده قانونی و انتقال واحدهای آلاینده از مناطق مسکونی و حساس، با همکاری همه دستگاه‌های مسئول به‌صورت قاطع پیگیری خواهد شد.

ترجمه کتاب «راهنمای انجمن علوم دامپزشکی آمریکا برای آسان‌کشی حیوانات» به همت دکتر یوسف پناهی، عضو هیأت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز، منتشر شد. این اثر که به بررسی علمی و دقیق روش‌های انسان‌دوستانه در پایان دادن به زندگی حیوانات می‌پردازد، از سوی انتشارات جهاد دانشگاهی در اختیار پژوهشگران قرار گرفته است.

تاریخ از دفاع جانانه یِ ۱۲ روزه ایران در مقابل تجاوزِ آشکارِ رژیم جعلی و آن مهلکه یِ دشوار عبور نخواهد کرد، تجاوز کریهی که از منطقِ جنگل هم فراتر رفت و حجمِ کینه توزی و سقوطِ پایینترین سطحِ اخلاق را به نمایش گذاشت!

ه نام آنکه جان داد و جان گرفت…
باورش سخت است، خیلی سخت، که امروز در سوگ یاران دیرینه‌ی خود بنشینیم. ۶ شهریور بود… عصر همان روز، ساعت پنج، زنگ تلفن مریم، خواهر عزیزم و هم‌اتاقی صمیمی و دیرینه‌ی شهرزاد، به صدا درآمد. صدای گریان دریا، دختر شهرزاد، در آن سوی خط بود که با بغضی خفه، خبر تلخ کوچ ابدی شهرزاد را داد. تمام وجودمان یخ بست، بهت‌زده ماندیم، گویی زمین زیر پایمان خالی شد. شوکی بزرگ، تمام هستی‌مان را فرا گرفت. آن لحظه، دنیا در سکوت فرو رفت. چه روزهای عجیبی را گذراندیم پیش از این خبر تلخ؛ یادت هست شهرزاد، مادرمهربانت گاهی پیامک‌هایی به مریم می‌زد که از ما می‌خواست دعاگوی حالت باشیم؟ آن روزها دلشوره‌ای مبهم داشتیم، اما هرگز فکر نمی‌کردیم این دعاها، مقدمه‌ای بر وداع ابدی با تو باشد.

ژانت میخائیلی، از پیشگامان تصویرگری کتاب کودک در ایران، هنرمندی بود که با طرح‌های ساده، رنگ‌های شاد و نگاهی انسانی، دنیای خیال کودکان را تصویر کرد. با وجود سال‌ها فعالیت حرفه‌ای، عمرش در گمنامی و فقدان حمایت گذشت، اما آثارش همچنان در حافظه تصویری نسل‌ها باقی مانده‌اند.

کتاب «افیون‌زدگان: مردم‌نگاری در جنوب تهران» نوشتهٔ اصغر ایزدی جیران، پژوهشی میدانی و عمیق دربارهٔ تجربه‌های زیستهٔ معتادان، مهاجران و بی‌خانمان‌هایی است که در حاشیهٔ شهر، زندگی و بقا را از نو معنا می‌کنند. این اثر به‌زودی در قالب جلد چهارم مجموعهٔ «پژوهش‌های اجتماعی دربارهٔ ایران» منتشر خواهد شد.

در دل محله شلوغ ششگلان، میان کوچه‌های پیچ در پیچ و بدون هیچ بنر یا اطلاعیه‌ای، میز خدمت زنان برپا شده است؛ جایی که زنان تبریز برای گرفتن پاسخ بیمه، مشاوره، آموزش و خدمات اجتماعی آمده‌اند، اما بسیاری از شهروندان حتی از وجود آن خبر ندارند.

چند روز پیش در ترکیه تصمیم گرفتم قورمه‌سبزی درست کنم…