سرویس خبری اجتماعی

ثمینه باغچه‌بان، نویسنده، آموزگار ناشنوایان و یکی از چهره‌های ماندگار فرهنگ کودک ایران، در سن ۹۷ سالگی درگذشت. زندگی او سرشار از خدمت به کودکان، تلاش برای عدالت آموزشی و هنر بود؛ میراثی که صدها کودک و خانواده را در سراسر ایران روشن کرد.

در استایل، همیشه چیزی فراتر از ظاهر وجود دارد. چیزی که نه فقط دیده می‌شود، بلکه احساس می‌شود. ممکن است یک کت و شلوار گران‌قیمت یا پیراهنی با طراحی خاص و لاکچری توجه را جلب کند، اما بدون یک کفش باکیفیت، تمیز و متناسب، همه‌ آن زیبایی در هوا معلق می‌ماند؛ بی‌ریشه، بی‌وزن، بی‌اثر.

در مسیر توسعه اقتصادی، آنچه بیش از همه تعیین‌کننده است، نه صرفاً منابع مالی یا زیرساخت‌های فیزیکی، بلکه نوع نگاه و تفکر حاکم بر فرآیند تولید و سرمایه‌گذاری است. تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» مستلزم نگاهی جامع‌نگر، بلندمدت و همه‌جانبه‌گرایانه است؛ نگاهی که بتواند هم‌زمان به ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این فرآیند توجه کند. در غیر این صورت، این شعار نیز چون بسیاری از اهداف اعلامی پیشین، تنها در سطح کلمات باقی خواهد ماند.

سگ‌ها، همراه وفادار انسان‌ها از دیرباز، امروز هم با سرگردانی، آسیب‌پذیری و تضاد رفتار انسان‌ها مواجه‌اند؛ موجوداتی که وابسته به ما هستند، اما همچنان قربانی تصمیم‌ها، محدودیت‌ها و خطرات محیط شهری‌اند.

معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: باید از تصدی‌گری در برگزاری رویدادها فاصله بگیریم و اجرای آنها را به تشکل‌های حرفه‌ای واگذار کنیم.

چراغ نمایش اوشاق (بچه) نوشته نغمه ثمینی و ترجمه آیدین سرداری‌نیا، به کارگردانی علی‌اکبر عطاردی، در شامگاه پنجشنبه ۲۰ شهریور به طور نمادین توسط مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، روشن شد. این نمایش هر شب ساعت ۲۰ در پلاتو استاد مقبلی (مجتمع فرهنگی و هنری ۲۹ بهمن تبریز) روی صحنه می‌رود.

ورود شمار قابل توجهی از شهروندان عراقی به تبریز، به‌ویژه برای تحصیل، نگاه‌ها را متوجه این پدیده کرده است. شهری که تاریخی طولانی در تجارت و تعاملات فرهنگی دارد، اکنون با پرسشی جدی روبه‌روست: آیا این موج تازه مهاجرت فرصتی برای رشد و رونق است یا تهدیدی برای منابع و هویت شهری؟

این روز ها یکی از موضوعات مورد بحث شهروندان تبریزی در فضای مجازی حضور گسترده عراقی ها در این شهر است.

۱۸ شهریور، سالروز تولد و درگذشت دکتر تاج‌زمان دانش است؛ بانویی اندیشمند، حقوق‌دان و مصلح اجتماعی که با دانش، تجربه و دغدغه انسانی‌اش، ساختار زندان‌ها و نگاه به مجرمان را در ایران دگرگون کرد. او از نخستین زنانی بود که در حوزه «کیفرشناسی» و «حقوق زندانیان» صاحب‌نظر شد و اثر گذاشت.