سرویس خبری ادبیات ترکی

در سالروز آسمانی شدن پیکر زمینی استاد بی بدیل شعر و ادب و شهریار مُلک سخن، صدا و پژواک سلام شهریار به صلابت کوه حیدربابا در دل تبریز و آذربایجان که نه بلکه در آن سوی مرزها طنین انداز شده است، سلامی که از دامان کوه حیدربابا و از دل طبیعت روستای خشکناب برخاسته و به گوش جهانیان رسیده است، تا یادمان باشد که شعر هم می تواند پلی بین دل ها و نسل ها باشد.

دبیر علمی کنگره بین‌المللی شهریار، این کنگره را پلی میان نسل جوان و میراث ادبی ایران زمین عنوان کرد.

در میان شاهکارهای ادبیات معاصر ایران، شعر «حیدربابا» سیدمحمدحسین شهریار جایگاهی منحصربه‌فرد دارد؛ شعری که نه تنها در دل آذربایجان، بلکه در سراسر ایران، از خانه‌های روستایی تا سالن‌های دانشگاهی، از مراسم عزاداری تا جشن‌های نوروزی، خوانده و بازخوانی می‌شود. این اثر، فراتر از یک منظومه عاشقانه یا عرفانی، یک پدیده فرهنگیاجتماعی است که ریشه در هویت جمعی، حافظه تاریخی و احساسات عمیق انسانی دارد. شهریار در «حیدربابا» نه تنها شاعر است، بلکه مردم‌نگار، تاریخ‌نگار احساسات، و صدای خفته‌ی نسل‌ها است. صدایی که از دل خاک، از زیر باران کوهستان، از میان اشک مادران و خنده‌ی کودکان بی‌گناه بلند می‌شود تا به ما یادآوری کند: انسان، پیش از هر چیز، انسان است.

هنر آشیقی، تلفیقی بی‌نظیر از شعر، رقص، موسیقی و عناصر دراماتیک است. با بداهه‌گویی و مهارت آشیق، این هنر در یک صحنه کوچک، تجربه‌ای بی‌نظیر از وحدت موسیقی، شعر و اجرای هنرمند ارائه می‌دهد.

شعر طنز حمید آرش آزاد به مناسبت روز پدر