- برگزاری همایش هفته محیط زیست در تبریز
- هشدار رئیس پلیس فتا استان آذربایجان شرقی درباره کلاهبرداریهای اینترنتی
- برگزاری همایش ملی گردشگری روستایی در کندوان
- ظرفیت برداشت ۵۰ هزار تن زردآلو در جلفا
- جشنواره خسته قاسم باید در شان جایگاه عرفانی و ادبی این شاعر برگزار شود
- ۲۲ خرداد ۱۳۵۴ آغاز ساخت پالایشگاه تبریز
- مهندسی و ساخت دو سری از پمپهای انتقال باطله تغلیظ فاز ۳ سونگون
- هماندیشی برای راهاندازی خانه هلال تخصصی خیرین در تبریز
- سردرود؛ شهری که بدون حمایت دولتی تابلوفرش ایران را زنده نگه داشته است
- تولیدکنندگان تابلوفرش حریف مالیات نیستند
سرویس خبری دکتر نرمینه معینیان

برخورد تجاهل العارفانهی برخی مسئولین با آلودگی خفقانآور هوای این روزهای شهرهای بزرگ ایران
نفسهای خسته
ما بودجه داریم، سازمان مدیریت بحران داریم، دانشمندان و محققینی که بتوانند این مسئله را ریشهیابی و درمان کنند داریم. اما توجه کافی نداریم، تفکر سیستمی نداریم، نمیخواهیم عمق فاجعه را دریابیم.

آسیب شناسی رمالی و دعانویسی
اموری مانند دعانویسی، رمالی، جادوگری ساحری و… عرصههاییاند که به مثابه یک آسیب فرهنگی جدی باید مورد توجه مردم شناسان، جامعه شناسان، روانشناسان و سیاستگزاران قرار بگیرد و مردم نیز باید متوجه باشند که این وادیهای مرموز و پر از پنهان کاری، سرشار از فریب است و آسیب و دروغ…

طرح کلینیک ترک بیحجابی
چرا به جای نشان دادن زیباییها و جاذبههای مسحور کننده دین که انسان را در راه حق شیفته و از خود بیخود میکند؛ از دین، چهره دفعکننده میسازیم؟

تربیت جنسی فرزندان
تربیت جنسی از دشوارترین و حساسترین تربیتها محسوب میشود که اندک اشتباه و غلطی در آن ممکن است کودکان را به وادی فساد بکشاند. بسیاری از دشواریهای جنسی، روانی و اجتماعی بزرگسالی، ریشه در دوران کودکی دارد. والدین در مورد تربیت جنسی کودکانشان بیشترین مسئولیت را بر عهده دارند اما گاهی در این مورد نقش خود را چنانکه باید و شاید ایفا نمیکنند، چرا که میپندارند آگاهی فرزندانشان نسبت به مسائل جنسی باعث گمراهی آنها خواهد شد و از طرف دیگر حجب و حیا و شرم والدین نیز مانع ارائهی اطلاعات جنسی به فرزندان میشود.

در ستایش شادمانی
در ستایش شادمانی اکثر ما امروز در شرایطی بحرانی زندگی میکنیم. فشارهای اقتصادی، نگرانی برای سلامت، عدم ثبات و نامعلوم بودن آینده، همه اموری هستند

نگاهی تحلیلی به حیات و اندیشههای هلن کلر
هلن کلر: آوایی از سکوت محض، نوری از تاریکی مطلق
هلن کلر برای همه نامی آشناست. او در ۲۷ ژوئنِ ۱۸۸۰ در تاسکامبیا، در ایالتِ آلابامای آمریکا، متولّد شد و هنگامی که ۱۸ ماه بیشتر از زندگی اش نمیگذشت، در اثر ابتلا به مننژیت، بینایی و شنواییِ خود را از دست داد و ارتباطش با دنیای بیرون قطع شد. هلن کلر، علی رغم شرایط دشوار جسمانیاش، این چنین به خودشکوفایی میرسد و بسیاری از امثال او، هنوز که هنوز است (با گذشت بیش از یک قرن از این ماجرا) در گوشه خانهها یا شبانهروزیها زندگی شبه نباتی را میگذرانند.