سرویس خبری پروین بابایی

با نام فلورانس نایتینگل، پرستاری تنها به مراقبت از بیمار محدود نمی‌شود، بلکه معنای مسئولیت‌پذیری، اصلاح ساختارهای بهداشتی و حتی بنیان‌گذاری علمی یک حرفه را نیز در خود دارد. زنی که چراغ به دست، در تاریکی راه می‌رفت تا بیمار زخمی را آرام کند، دنیای پزشکی را با قدم‌هایی استوار تغییر داد.

در عصر حاضر، هوش مصنوعی به یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین فناوری‌ها در تولید محتوا و پردازش اطلاعات تبدیل شده است. اما همزمان با این پیشرفت‌ها، ضرورت دقت و احتیاط در استفاده از این ابزارها بیش از پیش احساس می‌شود، چرا که اشتباهات و اطلاعات نادرست می‌تواند به سادگی منتشر شود و اعتماد به منابع اطلاعاتی را تضعیف کند.

در دنیای امروز، درک ما از زیبایی و هنر دگرگون شده است. زیبایی در گذشته مفهومی بود تقریباً ثابت و یک‌پارچه؛ مرتبط با نظم، هارمونی، تناسب و لذت بصری. اما در دنیای معاصر و به‌ویژه در عصر دیجیتال، این دیدگاه به‌کلی تغییر کرده است.

در جهانی که صنعت مد با سرعت سرسام‌آوری تولید می‌کند و زمین را زیر کوهی از لباس‌های بی‌مصرف دفن می‌کند، «مد دایره‌ای» به‌عنوان یک آلترناتیو اخلاقی و زیست‌محیطی ظهور کرده است. رویکردی که به‌جای مصرف و دورریز، بر دوام، بازطراحی، استفاده مجدد و بازیافت تأکید دارد. آیا مد می‌تواند دوباره بخشی از راه‌حل باشد، نه مسئله؟

در روزگاری که صنعت مد برای تأمین زیبایی، زندگی حیوانات را قربانی می‌کند، مفهوم «مد بدون خشونت» به‌عنوان یکی از مهم‌ترین جریان‌های اخلاقی در پوشش و مصرف ظاهر شده است. این نگاه، مد را از بازی مصرف‌گرایانه و خونین دور می‌کند و آن را به زیباشناسی آگاهانه و مسئولانه پیوند می‌زند.

در دنیایی که مد با سرعت برق‌آسا تغییر می‌کند و سلیقه‌ها را می‌بلعد، برخی به‌جای آنکه مد را انتخاب کنند، خود انتخاب مد می‌شوند. این‌گونه است که پدیده‌ «قربانی مد» شکل می‌گیرد؛ انسانی که نه لباس، که لباس او را شکل می‌دهد. اما کجا مرز میان زیبایی و ازخودبیگانگی است؟

در جهانی که سلامت کودک به‌عنوان زیربنای توسعه پایدار شناخته می‌شود، بی‌توجهی به تغذیه با شیر مادر، غفلت از یک حق مسلم بشری است. هفته جهانی شیر مادر یادآور این مسئولیت جمعی است که هیچ مادری نباید در فرآیند شیردهی تنها بماند.

بحران آب در ایران دیگر پدیده‌ای دوردست نیست؛ در زندگی روزمره‌مان قدم گذاشته. با این حال، هنوز می‌توان با تصمیم‌های ساده اما آگاهانه، بحران آب در ایران دیگر پدیده‌ای دوردست نیست؛ در زندگی روزمره‌مان قدم گذاشته. با این حال، هنوز می‌توان با تصمیم‌های ساده اما آگاهانه، از تشدید آن جلوگیری کرد.

با افزایش جمعیت سالمندان در ایران، مسئله اوقات فراغت این قشر به یک بحران اجتماعی در حال رشد تبدیل شده است. در شهری مثل تبریز، که سالمندان بخش قابل‌توجهی از ساکنان آن را تشکیل می‌دهند، نبود برنامه‌های هدفمند و فضاهای مناسب برای گذران این ایام، نشانه‌ای از غفلت جمعی ماست؛ غفلتی که ممکن است تاوان آن را نسل‌های بعدی نیز بپردازند.