سرویس خبری یادداشت

بیستم آذرماه بر صفحهی تقویم می‌درخشد؛ روزی که به پاس قداست نقش مادرانه «روز مادر» نامیده شده است. این روز، تنها یک یادبود تقویمی نیست، بلکه نماد فرصتی است برای درنگ، سپاس و بازتعریف ارزشهایی که وجود مادر، تجسمِ زندهی آنهاست.

در روزی که نام مادر نماد مهر و فداکاری است، نگاهی هم باید به زنانی داشت که همزمان مادر، همسر و روایتگر خستگی‌ناپذیر رویدادهای شهرند؛ بانوان خبرنگار و عکاسی که هر روز بار سنگین اطلاع‌رسانی را بر دوش می‌کشند.

جناب اقای دکتر میدری:
روزجهانی معلولین هم گذشت، هیچ صدایتان در نیامد.
خبری از حال این قشر خلاق و بی توقع دارید؟!

بحث مهریه در ایران امروز بیش از آنکه به خود مهریه مربوط باشد، به شکاف‌های قانونی در ساختار ازدواج برمی‌گردد؛ شکاف‌هایی که باعث شده این نهاد سنتی نقشی فراتر از کارکرد اصلی‌اش بگیرد و به تنها ابزار جبران محدودیت‌های حقوقی زنان تبدیل شود.

هفته جهانی آب و خاک، نمادی از هم‌افزایی خرد جهانی در پاسداشت دو عنصر حیاتی هستی است؛ دو سرمایه ارزشمند که نه تنها شالوده حیات انسان و سایر موجودات زنده‌اند، بلکه بنیان امنیت غذایی، سلامت اکولوژیک و توسعه پایدار جوامع را شکل می‌دهند. گرامیداشت این هفته، فرصتی برای بازاندیشی در نقش بنیادین آب و خاک و تأمل دوباره بر مسئولیت مشترک ما در حفاظت از این منابع غیرقابل جایگزین است.

معلولیت نامرئی واقعیتی است که در ظاهر دیده نمی‌شود، اما هر روز بر زندگی افراد اثر می‌گذارد؛ وضعیتی که به‌دلیل پنهان بودنش اغلب جدی گرفته نمی‌شود و همین نادیده‌ماندن، چالش اصلی میلیون‌ها فردی است که با محدودیت‌های خاموش اما واقعی زندگی می‌کنند.

سیزدهم آذر، سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س)، یادآور الگوی بی‌همتای ایثار و وفاداری در تاریخ اسلام است؛ روزی که همزمانی‌اش با تکریم مادران و همسران شهدا، پیوندی عمیق میان سیره آن بانوی بزرگ و فداکاری زنان امروز رقم می‌زند.

فال در زندگی امروز دیگر یک بازی پیش‌بینی ساده نیست؛ به آیینی روزمره و ابزاری فرهنگی بدل شده که بسیاری برای مدیریت اضطراب، سامان‌دادن به روزشان و بازتاب‌دادن هویت شخصی از آن کمک می‌گیرند؛ از چک‌کردن فال روزانه در گوشی گرفته تا کارت‌های تاروت و لایوهای فال‌گیری، همه نشان می‌دهند که فال در دل سبک زندگی مدرن جا خوش کرده است.