سرویس خبری یادداشت

۱ مهر، سالروز درگذشت طوبی آزموده، از پیشگامان بی‌صدای آموزش دختران در ایران است؛ زنی که در میانه‌ مخالفت‌های پرشمار، مدرسه‌ای در خانه‌اش گشود و تا سال‌ها بعد، هزاران دانش‌آموز دختر از پشت نیمکت‌های کلاس‌هایی برخاسته بودند که او نخستین‌شان را ساخت.

آمارهایی که مرتب از افزایش نرخ «تجرد قطعی» می‌گویند، اغلب با نگرانی‌های بزرگ‌نمایی‌شده همراه می‌شوند. اما واقعیت این است که بسیاری از این نگرانی‌ها ریشه در نگاه سنتی به ازدواج و خانواده دارند؛ نگاهی که امروز با تغییرات اجتماعی، پزشکی و فرهنگی دیگر نمی‌تواند مرجع قطعی قضاوت باشد.

در زادروز نوش‌آفرین انصاری، استاد کتابداری و چهره‌ ماندگار ترویج کتاب‌خوانی، به یاد می‌آوریم سهم بی‌بدیل او را در پرورش نسل‌های کتاب‌دوست، تأسیس نهادهای فرهنگی و اعتلای ادبیات کودک در ایران.

فخری گلستان را شاید بیشتر به‌واسطه‌ پیوند خانوادگی‌اش بشناسند، اما زندگی او پر از انتخاب‌هایی بود که مستقل از نام‌ها و نسبت‌ها، نشان از دغدغه و دلبستگی داشت؛ از کار با کودکان خیابانی گرفته تا ترجمه و سفالگری.

شهناز خلیلی ایرندگانی از آن دست زنان بی‌ادعا و بلندهمت بود که عمر خود را در آفرینش طرح‌هایی صرف کرد که ریشه در تاریخ و دل در هنر داشت. بانویی از دیار بلوچستان که جان به جان سوزن‌دوزی بخشید و خود در دل تار و پود این هنر ماندگار شد.

بیست‌وهشتم شهریور، سالروز درگذشت دکتر طلعت بصاری است؛ نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه که زندگی‌اش را وقف خوانش زنانه شاهنامه و تقویت نقش زنان در عرصه‌ علم، فرهنگ و آموزش کرد. او نخستین زنی بود که در ایران به مقام معاونت دانشگاه رسید.

بیست و هشتم شهریور، سالروز تولد نویسنده‌ای است که در مسیر داستان‌نویسی معاصر ایران، حضوری پررنگ اما بی‌حاشیه داشته است. بهناز علی‌پور گسگری با روایت‌های دقیق و ساختارمند، نگاهی زنانه و انسانی به جهان داستان داشته و در کنار نوشتن، پژوهش، آموزش و نقد ادبی را نیز دنبال کرده است.

حقوق شهروندی به مثابه مفهومی بنیادین در حیات جمعی بشر، ریشه در تاریخ پر فراز و نشیب جوامع انسانی دارد و امروزه به عنوان یکی از اساسی‌ترین ارکان دولت‌های مدرن شناخته می‌شود. درک دقیق و عمیق از این مفهوم مستلزم آن است که نه تنها به تاریخچه و سیر تحول آن پرداخته شود بلکه ابعاد گوناگون آن در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز مورد واکاوی قرار گیرد.

ثمینه باغچه‌بان، نویسنده، آموزگار ناشنوایان و یکی از چهره‌های ماندگار فرهنگ کودک ایران، در سن ۹۷ سالگی درگذشت. زندگی او سرشار از خدمت به کودکان، تلاش برای عدالت آموزشی و هنر بود؛ میراثی که صدها کودک و خانواده را در سراسر ایران روشن کرد.

وقتی به اشعار شهریار شاعر دلها، سید محمدحسین بهجت تبریزی، فکر می‌کنم، اولین چیزی که به ذهنم می‌آید، گستره‌ی وسیع احساسات و مضامینی است که او در اشعارش به تصویر کشیده؛ از عشق به ایران و زیبایی‌های بی‌بدیع طبیعت گرفته تا ارادت خالصانه و وصف‌ناپذیرش به ساحت قدسی اهل بیت (ع) و خاندان پیامبر. اما در میان این دریای بیکران، اشعار مذهبی او، گویی بند نافی است که جان و روح ما را به معنویت و باورهای عمیق شیعی پیوند می‌زند.