سرویس خبری فرهنگ و هنر

ه نام آنکه جان داد و جان گرفت…
باورش سخت است، خیلی سخت، که امروز در سوگ یاران دیرینه‌ی خود بنشینیم. ۶ شهریور بود… عصر همان روز، ساعت پنج، زنگ تلفن مریم، خواهر عزیزم و هم‌اتاقی صمیمی و دیرینه‌ی شهرزاد، به صدا درآمد. صدای گریان دریا، دختر شهرزاد، در آن سوی خط بود که با بغضی خفه، خبر تلخ کوچ ابدی شهرزاد را داد. تمام وجودمان یخ بست، بهت‌زده ماندیم، گویی زمین زیر پایمان خالی شد. شوکی بزرگ، تمام هستی‌مان را فرا گرفت. آن لحظه، دنیا در سکوت فرو رفت. چه روزهای عجیبی را گذراندیم پیش از این خبر تلخ؛ یادت هست شهرزاد، مادرمهربانت گاهی پیامک‌هایی به مریم می‌زد که از ما می‌خواست دعاگوی حالت باشیم؟ آن روزها دلشوره‌ای مبهم داشتیم، اما هرگز فکر نمی‌کردیم این دعاها، مقدمه‌ای بر وداع ابدی با تو باشد.

ژانت میخائیلی، از پیشگامان تصویرگری کتاب کودک در ایران، هنرمندی بود که با طرح‌های ساده، رنگ‌های شاد و نگاهی انسانی، دنیای خیال کودکان را تصویر کرد. با وجود سال‌ها فعالیت حرفه‌ای، عمرش در گمنامی و فقدان حمایت گذشت، اما آثارش همچنان در حافظه تصویری نسل‌ها باقی مانده‌اند.

ایران درّودی، هنرمندی چندوجهی از دیار مشهد، با تابلوهای خیال‌انگیز، کارگردانی در تلویزیون، و آموزش تاریخ هنر در دانشگاه، چهره‌ای شاخص در هنر معاصر ایران بود. در آثار او، غیبت انسان به حضوری رازآلود بدل می‌شود؛ انگار که خودِ طبیعت روایت‌گر اندوه، امید و آزادی باشد.

منصوره حسینی (۱۳۰۵–۱۳۹۱) از پیشگامان نقاشی نوگرای ایران، هنرمندی بود که از دانشکده هنرهای زیبای تهران تا آکادمی رم، مسیر رشد هنری‌اش را با پشتکار و علاقه به سبک‌های نو دنبال کرد. او با بهره‌گیری هوشمندانه از اکسپرسیونیسم اروپایی و عناصر نقاشی سنتی ایرانی، آثاری خلق کرد که مورد تحسین منتقدان داخلی و بین‌المللی قرار گرفت.

کتاب «افیون‌زدگان: مردم‌نگاری در جنوب تهران» نوشتهٔ اصغر ایزدی جیران، پژوهشی میدانی و عمیق دربارهٔ تجربه‌های زیستهٔ معتادان، مهاجران و بی‌خانمان‌هایی است که در حاشیهٔ شهر، زندگی و بقا را از نو معنا می‌کنند. این اثر به‌زودی در قالب جلد چهارم مجموعهٔ «پژوهش‌های اجتماعی دربارهٔ ایران» منتشر خواهد شد.

چند روز پیش در ترکیه تصمیم گرفتم قورمه‌سبزی درست کنم…