صدای زندگی در میدان شهید بهشتی تبریز فقط با نصب یک سرسره
هنگامی که پروژه بزرگ میدان شهید بهشتی تبریز با وجود پتانسیل‌های قابل توجهی که داشت در رکود و سکوت فرو رفت، چندان قابل باور نبود که با نصب یک سرسره رنگی و کشاندن کودکان منطقه به سوی آن بتوان رونق و زندگی را به این نقطه از شهر بازگرداند. کسانی که ساکن این محدوده از شهر هستند می‌دانند که چقدر این منطقه از نظر مکان‌های تفریحی بخصوص برای کودکان دچار ضعف است. هیچ پارک یا بوستانی که کودکان در آن بتوانند به بازی بپردازند در این منطقه وجود ندارد و خانواده‌هایی که می‌خواهند فرزندشان را برای بازی و تفریح به پارک ببرند اغلب مجبورند مسافت‌های طولانی را تا پارک‌های سایر مناطق شهر طی کنند و یا نهایتاً به مراکز سرپوشیده بازی مراجعه کنند که آن هم اغلب هزینه‌بر است و نمی‌توان توسط آن نیاز روزمره کودکان به بازی و تفریح و جنب و جوش را تأمین کرد. این است که کاربری جدید میدان به عنوان زمین بازی کودکان، زمینه آسایش و رضایت خاطر بسیاری از خانواده‌های دارای فرزندان خردسال را فراهم نموده است. اگرچه لزوماً رونق اقتصادی یک مرکز تجاری و تفریحی وابسته به حضور کودکان نیست، اما از سایر مزایای ایجاد مرکزی برای تجمع کودکان نباید غفلت ورزید. نشاط جمعی، امنیت، ایجاد فرصت تعامل و نیز احساس مسئولیت اجتماعی از مواردی هستند که حضور کودکان می‌تواند آنها را افزایش دهد. در حالی که تا چندی پیش این مکان با وجود داشتن فرش زیبای سنگی و فضای بسیار بزرگ و مساعد برای استفاده شهروندان، کمتر نگاه عابرین را به خود جلب می‌کرد و همه شتاب داشتند تا مسیر عریض و وسیع آن را هرچه زودتر پیموده و خود را به آن سوی میدان بکشانند، اکنون این میدان به یک کانون نشاط و حرکت تبدیل شده است. با توجه به این موضوع که تبریز به عنوان شهر دوستدار کودک معرفی شده است، اینگونه اقدامات در سطح شهر می‌تواند سبب بهره‌مند شدن شهر از مزایای حضور کودکان و توجه به آنان در نقاط و محلات گوناگون گردد و از بسیاری آسیب‌ها و نگرانی‌های اجتماعی بکاهد.