مارگارت مید یکی از اثرگذارترین اندیشمندان قرن بیستم بود؛ زنی که با سفر به جوامع دوردست، نشان داد آنچه ما در غرب «طبیعی» میپنداریم، در حقیقت ساختهی فرهنگ است. در کتاب مشهورش Coming of Age in Samoa (بلوغ در ساموآ)، با زبانی ساده و نثری روایتمحور، تجربه نوجوانی در جزایر ساموآ را با جوامع صنعتی مقایسه کرد و نتیجه گرفت بسیاری از بحرانهای روانی و اجتماعی نوجوانان در غرب، ریشهای فرهنگی دارند نه زیستی.
مید در دورهای مینوشت که جامعه هنوز مردانه و سنتی بود، اما توانست با پشتکار و هوش استثناییاش به یکی از چهرههای علمی محبوب رسانهها تبدیل شود. او در کنار پژوهشهای میدانی، به سخنرانی و نگارش برای عموم مردم پرداخت تا علم انسانشناسی از دنیای آکادمی بیرون بیاید و به زندگی روزمره پیوند بخورد.
نقش مید در ترویج برابری جنسیتی، درک تفاوتهای فرهنگی، و بررسی علمی نقش زن و مرد در جامعه بیبدیل بود. هرچند بعدها برخی یافتههایش مورد نقد قرار گرفت، اما تأثیر فرهنگی و فکری او همچنان پابرجاست؛ زنی که بهدرستی «صدای مردم فرهنگها» لقب گرفت.