آشنایی من با دکتر شکوهی، فراتر از یک آشنایی صرف علمی بود و به لحاظ شخصیتی، تأثیر شگرفی بر من گذاشته است.
از دوران نوجوانی، نام و آوازه دکتر شکوهی را شنیده بودم، اما آشنایی عمیقتر من با ایشان از شهریور ۱۳۸۲ و با انتشار روزنامه پیام آذربایجان آغاز شد. در آن زمان، به عنوان سردبیر، از ایشان برای نگارش مقاله دعوت کردم و با روی گشادهای که از دکتر دیدم، به امید و انگیزه بیشتری برای ادامه کارم در نشریه نوپا دست یافتم. از آن روز به بعد، احترام و ارادتم به ایشان به طور چشمگیری افزایش یافت. در آن زمان فهمیدم که دکتر شکوهی نه تنها یک استاد تاریخ برجسته، بلکه یک معلم اخلاق، نمونهای از انسان وارسته، صبور و مهربان است.
نام دکتر شکوهی، بهعنوان سخنران ویژه همایشهای مربوط به مشروطه، با پژوهشها و مقالات ارزشمندش در حوزه کتابفروشیهای تبریز و قهوهخانههای این شهر – که زمانی محافل ادبی، اجتماعی و تاریخی مهمی به شمار میآمدند – پیوند خورده است. مقالات بینظیر ایشان با تخلص «آینهساز» و بهخصوص مجموعه «صاحب سیزلر» که در سال ۱۳۸۹ در پیام آذربایجان به چاپ رسید، بازخورد بسیار مثبتی از سوی مخاطبان داشت و به خوبی چهره بیکسان و نیازمندان تبریز را به تصویر می کشید.
شخصیت فعال، پویا و انساندوستانه ایشان، همواره الگویی برای جوانان بوده و خواهد بود. از افتخارات زندگی من، همکاری نزدیک با دکتر شکوهی و تایپ مقالات ایشان برای انتشار در نشریات سراسری و فصلنامههای تخصصی بود. این فرصت، نه تنها به من امکان ارائه خدمت به جامعه علمی را میداد، بلکه گنجینه بیکرانی از دانش، آگاهی و خاطرات شیرین ایشان را نصیبم کرد.
از سال ۱۳۹۵، که مدیرمسئولی دوهفتهنامه «صدای زنان»، اولین نشریه تخصصی حوزه زنان شمالغرب کشور را به عهده گرفتم، لطف و حمایتهای مضاعف آقای دکتر شکوهی شامل حال ما شد. ایشان با اشتیاق فراوان، زنان فعال و برجسته جامعه را به ما معرفی میکردند و با راهنماییهای ارزشمندشان، به غنای هرچه بیشتر نشریه کمک شایانی میکردند.
حسن تصادف تشابه اسمی من با ایشان و گمان نسبت خانوادگی که گاهی مطرح میشد، همواره خاطرات شیرین و دلپذیری را برایم رقم زده است. اما فراتر از این موارد، خصلتهای انسانی، اخلاقی و علمی دکتر شکوهی، او را به شخصیتی بیبدیل و الگویی برای همه ما تبدیل کرده بود.
درگذشت دکتر شکوهی، جای خالی بزرگی در جامعه ما ایجاد کرده است. یاد و خاطره این انسان وارسته و معلم اخلاق، همیشه در اذهان ما زنده خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد…
به قلم: معصومه شکوهی