مدی که بازمی‌گردد: چرا آینده‌ فشن، دایره‌ای است؟

در جهانی که صنعت مد با سرعت سرسام‌آوری تولید می‌کند و زمین را زیر کوهی از لباس‌های بی‌مصرف دفن می‌کند، «مد دایره‌ای» به‌عنوان یک آلترناتیو اخلاقی و زیست‌محیطی ظهور کرده است. رویکردی که به‌جای مصرف و دورریز، بر دوام، بازطراحی، استفاده مجدد و بازیافت تأکید دارد. آیا مد می‌تواند دوباره بخشی از راه‌حل باشد، نه مسئله؟
مدی که بازمی‌گردد: چرا آینده‌ فشن، دایره‌ای است؟

مد، برخلاف ظاهر سبک‌سر و درخشانش، یکی از تاریک‌ترین صنایع جهان است. مصرف بی‌وقفه منابع طبیعی، استثمار نیروی کار، آلودگی آب و خاک، و تولید کوه‌هایی از لباس‌هایی که هرگز پوشیده نمی‌شوند، از چهره‌ پنهان صنعت فشن‌اند. در دل این بحران ساختاری، مفهومی با عنوان «مد دایره‌ای» در حال شکل‌گیری و گسترش است؛ مدی که تلاش می‌کند چرخه‌ زندگی پوشاک را از الگویی خطی و مصرف‌محور، به چرخه‌ای بسته و بازگشت‌پذیر تبدیل کند.

برخلاف مد سنتی که مسیرش از طراحی به تولید، مصرف و نهایتاً زباله ختم می‌شود، مد دایره‌ای بر تداوم این مسیر تأکید دارد: لباس‌ها باید دوام بیاورند، تعمیر شوند، بازطراحی شوند، به دیگران برسند و در نهایت مواد اولیه‌ آن‌ها بازیافت شده و وارد چرخه‌ تولید تازه‌ای شوند. این رویکرد نه فقط پاسخی است به بحران زیست‌محیطی، بلکه نوعی بازاندیشی در معنا و اخلاق مصرف نیز هست.

مد دایره‌ای ما را به این پرسش وا‌می‌دارد که آیا لازم است هر بار لباسی نو بخریم؟ آیا «نو» بودن یک ارزش است یا «مفید» و «با دوام» بودن؟ آیا زیبایی الزاماً در نویی و تازگی است یا در ماندگاری و مراقبت؟ این بازاندیشی به‌ویژه در تقابل با فرهنگ مد سریع (Fast Fashion) اهمیت پیدا می‌کند؛ فرهنگی که ما را به مصرف بیشتر، با قیمت کمتر و کیفیت پایین‌تر عادت داده است—بی‌آنکه بپرسیم چه کسی هزینه‌ واقعی این ارزانی را می‌پردازد.

در این میان، مفهوم‌هایی چون طراحی مسئولانه، تعمیر، فروش لباس‌های دست دوم، برندهای وگان و بدون خشونت (cruelty-free)، و اقتصاد چرخشی در صنعت مد، دیگر موضوعاتی حاشیه‌ای و آلترناتیو نیستند، بلکه بخشی از دغدغه اصلی طراحان، مصرف‌کنندگان و فعالان اجتماعی شده‌اند. برندهایی مانند Patagonia، Eileen Fisher، و Mud Jeans با مدل‌های بازگشت‌پذیر خود نشان داده‌اند که می‌توان هم زیبا طراحی کرد و هم مسئولانه زیست.

مد دایره‌ای تنها درباره محیط زیست نیست؛ درباره‌ اخلاق فردی، مصرف آگاهانه، و ساختن جهانی است که در آن «پوشیدن» معادل «دور انداختن» نیست. جهانی که لباس‌ها در آن داستانی بلند دارند، نه فقط عمری کوتاه میان یک ویترین و یک سطل زباله. این رویکرد، مد را از یک صنعت بی‌رحم و بی‌وقفه، به حوزه‌ای انسانی‌تر، پایدارتـر و اخلاقی‌تر بدل می‌سازد. شاید مد هیچ‌گاه کاملاً بی‌نقص نباشد، اما مد دایره‌ای راهی است به سوی مدی که دست‌کم برای آینده‌ی زمین، اندکی کم‌خطرتر است.

به قلم: پروین بابایی

پیام آذربایجان

در facebook به اشتراک بگذارید
در twitter به اشتراک بگذارید
در telegram به اشتراک بگذارید
در whatsapp به اشتراک بگذارید
در print به اشتراک بگذارید

لینک کوتاه خبر:

https://payamazarbayjan.ir/?p=12827

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.

پربحث ترین ها

تصویر روز:

هیچ محتوایی موجود نیست

پیشنهادی: