سرویس خبری فرهنگ و هنر

به مناسبت نهمین همایش ملی گرامیداشت روز جهانی زنان روستایی و عشایری، «جشنواره سراسری فیلم کوتاه و عکس ایران‌مهر» با موضوع زنان روستایی و عشایری برگزار می‌شود.

فخری گلستان را شاید بیشتر به‌واسطه‌ پیوند خانوادگی‌اش بشناسند، اما زندگی او پر از انتخاب‌هایی بود که مستقل از نام‌ها و نسبت‌ها، نشان از دغدغه و دلبستگی داشت؛ از کار با کودکان خیابانی گرفته تا ترجمه و سفالگری.

شهناز خلیلی ایرندگانی از آن دست زنان بی‌ادعا و بلندهمت بود که عمر خود را در آفرینش طرح‌هایی صرف کرد که ریشه در تاریخ و دل در هنر داشت. بانویی از دیار بلوچستان که جان به جان سوزن‌دوزی بخشید و خود در دل تار و پود این هنر ماندگار شد.

بیست‌وهشتم شهریور، سالروز درگذشت دکتر طلعت بصاری است؛ نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه که زندگی‌اش را وقف خوانش زنانه شاهنامه و تقویت نقش زنان در عرصه‌ علم، فرهنگ و آموزش کرد. او نخستین زنی بود که در ایران به مقام معاونت دانشگاه رسید.

بیست و هشتم شهریور، سالروز تولد نویسنده‌ای است که در مسیر داستان‌نویسی معاصر ایران، حضوری پررنگ اما بی‌حاشیه داشته است. بهناز علی‌پور گسگری با روایت‌های دقیق و ساختارمند، نگاهی زنانه و انسانی به جهان داستان داشته و در کنار نوشتن، پژوهش، آموزش و نقد ادبی را نیز دنبال کرده است.

در سالروز آسمانی شدن پیکر زمینی استاد بی بدیل شعر و ادب و شهریار مُلک سخن، صدا و پژواک سلام شهریار به صلابت کوه حیدربابا در دل تبریز و آذربایجان که نه بلکه در آن سوی مرزها طنین انداز شده است، سلامی که از دامان کوه حیدربابا و از دل طبیعت روستای خشکناب برخاسته و به گوش جهانیان رسیده است، تا یادمان باشد که شعر هم می تواند پلی بین دل ها و نسل ها باشد.

دبیر علمی کنگره بین‌المللی شهریار، این کنگره را پلی میان نسل جوان و میراث ادبی ایران زمین عنوان کرد.

وقتی به اشعار شهریار شاعر دلها، سید محمدحسین بهجت تبریزی، فکر می‌کنم، اولین چیزی که به ذهنم می‌آید، گستره‌ی وسیع احساسات و مضامینی است که او در اشعارش به تصویر کشیده؛ از عشق به ایران و زیبایی‌های بی‌بدیع طبیعت گرفته تا ارادت خالصانه و وصف‌ناپذیرش به ساحت قدسی اهل بیت (ع) و خاندان پیامبر. اما در میان این دریای بیکران، اشعار مذهبی او، گویی بند نافی است که جان و روح ما را به معنویت و باورهای عمیق شیعی پیوند می‌زند.

«دستی به اتحــاد برآرید و عـدل و داد / با دست اتحـــاد تــوان دادِ عـــدل داد

ایران به معنــویت جاوید زنــده بـود / این زنده مرده است که آن مرده زنـده باد»

این دو بیت از شهریار، به روشنی بر اهمیت اتحاد و عدالت تأکید دارند و نگاهی عمیق به هویت ایران و جایگاه آن در تاریخ ارائه می‌دهند.