سرویس خبری نویسنده

ترافیک تبریز تنها حاصل ازدحام خودروها نیست؛ نشانه‌ای از چالش میان اعتماد، قانون و مدیریت است.

روز کتابخوانی است و من ناگهان به روزهایی برمی‌گردم که عاشقانه‌ترین دلبستگی‌ام در زندگی «کتاب» بود…

انسان در هر برهه‌ای از عمرش می‌تواند با کسانی روبه‌رو شود که نسبتشان با ما هرچه باشد، بزرگ‌تر فامیل، همسایه‌ای مهربان، دوستی سالخورده، مربی، یا حتی یک معلم؛ اما رفتارشان بوی «مادرانگی» می‌دهد؛ همان حالت بی‌دریغ مراقبت، همان امنیت نرم که بی‌هیچ ادعایی در حضورشان احساس می‌کنیم.

مدتهاست که از «عصر پساسواد» سخن می‌گویند؛ دورانی که گویا انسان مدرن دیگر حوصله خواندن ندارد، کتاب از رونق افتاده و جای آن را تصاویر و ویدیوها گرفته‌اند. اما واقعیت شاید چیز دیگری باشد. ما نه به پساسوادگی رسیده‌ایم و نه گرفتار سطحی‌نگری شده‌ایم؛ بلکه شکل سوادمان تغییر کرده است.

در حالی‌که بسیاری از شهرهای دنیا با تکیه بر علم، فناوری و طراحی دقیق شهری به‌دنبال کاهش ترافیک هستند، در برخی نقاط شهر ما اقداماتی صورت می‌گیرد که نه‌تنها کمکی به روان‌سازی عبور و مرور نمی‌کند، بلکه مشکلات را دوچندان می‌سازد. یکی از این اقدامات، جدول‌گذاری‌های بی‌مورد در خیابان‌های کم‌عرض است؛ تغییری که ظاهر را منظم‌تر جلوه می‌دهد، اما در عمل، حرکت مردم و خودروها را دشوارتر می‌کند.

ششمین شماره دوفصلنامه تخصصی صنعت گل و گیاه به مدیرمسئولی مجتبی جاهدکیا و سردبیری پروین بابایی منتشر شد. این شماره با طراحی و صفحه‌آرایی زهرا هاشم‌پور، ویژه پاییز و زمستان ۱۴۰۴، با رویکردی تازه و تحلیلی به بررسی تحولات نوین این صنعت می‌پردازد.

در پیاده‌روهای شهر تبریز، نصب موانع فلزی به عنوان راهکاری برای جلوگیری از ورود موتورسواران و خودروها به این فضاها، نه تنها نتوانسته است از تردد غیرمجاز وسایل نقلیه جلوگیری کند، بلکه خود تبدیل به معضلی برای عابران پیاده شده است. با توجه به مشکلات متعدد، نیاز به تغییرات اساسی در رویکردها و اقدامات قانونی احساس می‌شود.