سرویس خبری یادداشت

بل هوکس، نویسنده و نظریه‌پرداز فمینیست سیاه‌پوست آمریکایی، با نگاهی عمیق به تقاطع نژاد، جنسیت و طبقه اجتماعی، توانست مرزهای سنتی فمینیسم را بشکند و مفهوم تازه‌ای از برابری و عشق اجتماعی را مطرح کند. او نه تنها در جهان دانشگاهی، بلکه در فرهنگ عمومی هم تأثیر ماندگاری گذاشت.

در ایران، نان فقط خوراک نیست؛ بخشی از آرامش اجتماعی است. هر اختلالی در تأمین آن، می‌تواند موجی از اضطراب و بی‌نظمی ایجاد کند، به‌ویژه در شهرهایی چون تبریز که هم پرجمعیت‌اند و هم در معرض خطراتی چون زلزله. تجربه‌های گذشته نشان داده‌اند که حتی تغییرات کوچک در میزان تقاضا، صف‌های طولانی و نگرانی‌های بزرگ به دنبال دارد. از همین رو، ایجاد یک مرکز اضطراری تولید نان، دیگر یک گزینه نیست؛ ضرورتی حیاتی برای تاب‌آوری شهری است.

قصه مردی که با پاهایش رویا می‌کشدقصه‌ی رحیم عظیمی پر از درس‌ها و الهام است. او به ما نشان می‌دهد که حتی وقتی زندگی درها را می‌بندد، همیشه می‌توان مسیر تازه‌ای گشود و راهی نو پیش گرفت.
در دل کوچه‌های تبریز، هنرمندی زندگی می‌کند که قصه‌اش سرشار از شجاعت است. «رحیم عظیمی» معروف به «پانگار»، مردی که حادثه‌ای سخت دستانش را گرفت، اما توانست پاهایش را به قلمی جادویی بدل کند. او نه‌تنها در برابر سرنوشت تسلیم نشد، بلکه با هنر مینیاتور، پیام امید و ایمان را به جهانیان مخابره کرد.

۱ مهر، سالروز درگذشت طوبی آزموده، از پیشگامان بی‌صدای آموزش دختران در ایران است؛ زنی که در میانه‌ مخالفت‌های پرشمار، مدرسه‌ای در خانه‌اش گشود و تا سال‌ها بعد، هزاران دانش‌آموز دختر از پشت نیمکت‌های کلاس‌هایی برخاسته بودند که او نخستین‌شان را ساخت.

آمارهایی که مرتب از افزایش نرخ «تجرد قطعی» می‌گویند، اغلب با نگرانی‌های بزرگ‌نمایی‌شده همراه می‌شوند. اما واقعیت این است که بسیاری از این نگرانی‌ها ریشه در نگاه سنتی به ازدواج و خانواده دارند؛ نگاهی که امروز با تغییرات اجتماعی، پزشکی و فرهنگی دیگر نمی‌تواند مرجع قطعی قضاوت باشد.

در زادروز نوش‌آفرین انصاری، استاد کتابداری و چهره‌ ماندگار ترویج کتاب‌خوانی، به یاد می‌آوریم سهم بی‌بدیل او را در پرورش نسل‌های کتاب‌دوست، تأسیس نهادهای فرهنگی و اعتلای ادبیات کودک در ایران.

فخری گلستان را شاید بیشتر به‌واسطه‌ پیوند خانوادگی‌اش بشناسند، اما زندگی او پر از انتخاب‌هایی بود که مستقل از نام‌ها و نسبت‌ها، نشان از دغدغه و دلبستگی داشت؛ از کار با کودکان خیابانی گرفته تا ترجمه و سفالگری.

شهناز خلیلی ایرندگانی از آن دست زنان بی‌ادعا و بلندهمت بود که عمر خود را در آفرینش طرح‌هایی صرف کرد که ریشه در تاریخ و دل در هنر داشت. بانویی از دیار بلوچستان که جان به جان سوزن‌دوزی بخشید و خود در دل تار و پود این هنر ماندگار شد.

بیست‌وهشتم شهریور، سالروز درگذشت دکتر طلعت بصاری است؛ نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه که زندگی‌اش را وقف خوانش زنانه شاهنامه و تقویت نقش زنان در عرصه‌ علم، فرهنگ و آموزش کرد. او نخستین زنی بود که در ایران به مقام معاونت دانشگاه رسید.

بیست و هشتم شهریور، سالروز تولد نویسنده‌ای است که در مسیر داستان‌نویسی معاصر ایران، حضوری پررنگ اما بی‌حاشیه داشته است. بهناز علی‌پور گسگری با روایت‌های دقیق و ساختارمند، نگاهی زنانه و انسانی به جهان داستان داشته و در کنار نوشتن، پژوهش، آموزش و نقد ادبی را نیز دنبال کرده است.