امام اول شیعیان به تاسی از کلام الله مجید که در آیاتی مختلف به اصلاح امور یتیمان اشاره دارد با به تصویر کشیدن انسان‌های مهم و تاثیرگذار صدر اسلام، بخشی از ویژگی‌های شخصیتی آنها را لحاظ کرده و آنها را در آثارش برجسته و پررنگ و نگار ترسیم کرده است. در تابلوی «پناه» مهربانی و یتیم‌نوازی امام علی (ع) که ورد عموم اسلام شناسان بوده سوژه اصلی کار هنری استاد فرشچیان قرار گرفته است. این تابلو بمدت ۲ ماه با تکنیک اثر آبرنگ در ۲۱ رمضان المبارک سال ۱۳۵۶ شکل گرفته و ۱۵ سال بعد به موزه آستان قدس رضوی اهدا شده است.
کارشناسان هنری می گویند نگارگر در این تابلو به دلیل احترام خاص به آن امام همام این مرد متقی را از پشت سر ترسیم و سر مبارک حضرت را با دستار و پارچه‌ای پوشانیده نشان داده است. تصویر علی علیه‌السلام در بالاترین قسمت سمت راست تابلو تصویرگری شده که نشانگر اوج مقام عرفانی و تقوی و تقرب الهی است. حضرت در این تابلو در حالی ترسیم شده‌است که چند کودک یتیم را در آغوش گرفته و نوازش می‌کنند و در پایین پای ایشان نان و خرما و آذوقه در انبانی دیده می‌شود. همچنین رنگ‌های روشن به کار گرفته شده در این اثر، امیدبخش و سرشار از عواطف انسانی لطیف است که نشانگر حالت پدرانه حضرت نسبت به آن یتیمان است. و نور زردرنگ ملایمی نیز در اطراف ایشان در گردش است که نمادی از استغراق حضرت در انوار حق و حاکی از بندگی و مطاع به همه اوامر و فرایض الهی است.
به قلم: محمد فرج‌پور باسمنجی