سرویس خبری نویسنده

سالمندی مرحله‌ای طبیعی از چرخه زندگی است که هر انسانی دیر یا زود آن را تجربه خواهد کرد. جمعیت سالمندان در ایران و جهان با سرعت در حال افزایش است و این روند، فرصت‌ها و چالش‌های فراوانی را پیش روی جامعه قرار می‌دهد. در حالی که سالمندان سرمایه‌های ارزشمند جامعه محسوب می‌شوند و تجربه و خرد آن‌ها می‌تواند چراغ راه نسل‌های آینده باشد، متأسفانه در بسیاری موارد شاهد بی‌توجهی به نیازهای مادی و عاطفی این قشر هستیم.

در سال‌های اخیر، تعداد خیرین در شهرهایی مانند تبریز به طور چشمگیری افزایش یافته است. این موضوع در نگاه اول خوشحال‌کننده است؛ چرا که نشان می‌دهد افراد بیشتری مایل به کمک به دیگران هستند. اما وقتی این افزایش خیرخواهی همزمان با رشد تعداد افراد نیازمند اتفاق می‌افتد، باید دقیق‌تر به این مسئله نگاه کرد. آیا واقعاً حضور بیشتر خیرین به معنای بهبود شرایط اجتماعی است یا نشانه‌ای از بزرگ‌تر شدن شکاف اقتصادی و نابرابری در جامعه؟

به مناسبت هفته خوشنویسی و نکوداشت نام و یاد استاد  میر علی تبریزی واضح خط نستعلیق بعنوان خط ملی ایران که محصولی از مکتب هنری تبریز است امسال به همت خوشنویسان پیشکسوت و با تجربه آذربایجان آثار ماندگاری خلق ودر گالری موسوم به «تبریز» پردیس رسانه و فرهنگ به نمایش عموم گذاشته شده است. پس از نزدیک به هفتصد سال از این ابداع اعجازین در هنر خوشنویسی توسط این استاد نامی تاریخ هنر، این خط، هنوز هم در همه کشورها بعنوان عروس خطوط اسلامی شناخته می شود و بانام خط ایرانی معروف است.  کارگروه خوشنویسان آذربایجان در طول نزدیک به ۱۰سال فعالیت با عنوان کارگروه خوشنویسی میرعلی تبریزی به پاسداشت نام بزرگان تاریخ هنر خوشنویسی این دیار و همچنین معرفی و نمایش زبده آثار اساتید توانمند و معاصر دست بکار شدند وبا تلاش جمعی وهم اندیشی مستمر در ادامه سیر تاریخ هنر خوشنویسی ، که بیانگر تداوم و پویایی  مکتب هنر تبریز  در عصر کنونی و در پی اعتلای نام تبریز در عرصه هنر و شکوفایی و عرضه هنر معاصر این جریان کهن هنری به علاقمندان و نسل کنونی برآمدند. در این جمع نفراتی از اساتید موفق و توانمند این فن شریف حضور و فعالیت دارند که در عرصه های کسب عناوین ملی و بین المللی سابقه بسیار درخشان  و ارزنده داشته اند  و یا  درعرصه تحقیق و پژوهش و یادر وادی آموزش و تربیت  موفق بوده و دستاوردهای ارزشمندی برای اعتلای نام  این خطه نگارستانی کسب کرده اند. جمع بودن  این  گروه ذیل این نام وکوشش جمعی و تلاش گروهی با نفرات شناخته شده و موفق  در حقیقت تجلی و تبلور زنده و پویا بوده و جریان هنری دیرینه این دیار و توانمندی‌های هنری‌شان گواهی بر ریشه ای  بودن هنر در این خاک گهر خیز و به عینه نشان از  توانایی‌های بی بدیل جوانان هنرمند این خطه در عصر حاضر است که با تاسی از نامداران بزرگ تاریخ خود در عرصه هنر امروز اثر گذار و موفق هستند.

در روزگاری که سازندگی و آبادانی نشانه ایمان و دانایی است، نام دکتر علی کمک‌پناه به عنوان یکی از چهره‌های شاخص توسعه در تبریز و ایران می‌درخشد. استادی برجسته از دانشگاه تربیت مدرس و دانش‌آموخته دکتری مکانیک خاک از ژاپن که با ساخت برج تجارت جهانی تبریز و آغاز طرح عظیم هتل‌ بیمارستان ۷۰ هزار متری تبریز، گام‌های ماندگاری در مسیر عمران، اشتغال‌زایی و ارتقای جایگاه اقتصادی آذربایجان برداشته است.

ما زنان، حتی اگر از مرحله‌ی نوجوانی دخترانه عبور کرده باشیم، آن بخش دخترانه از وجودمان سپری نشده، از دست نرفته، با ماست. زنده است، در عمیق‌ترین بخش‌های خودآگاه و ناخودآگاهمان، با جوش و خروش و سرزندگی حی و حاضر است.

۷ مهر، روز ملی آتش‌نشان در ایران، یادآور رشادت‌ها و جان‌فشانی‌های نیروهای امدادی در دل حوادث و بحران‌هاست. اما در کنار آتش، دود و انفجار، تهدیدی کمتر دیده‌شده و پنهان، بارها جان آتش‌نشانان را به خطر انداخته: آسانسورهای غیراستاندارد؛ تجهیزاتی که به جای کمک‌رسانی، گاه به تله‌ای مرگبار تبدیل می‌شوند.

در حالی که ایران با پیشینه‌ای غنی و طبیعتی چهارفصل، یکی از کشورهای مستعد در حوزه گردشگری محسوب می‌شود، شعار امسال روز جهانی گردشگری یعنی «تحول پایدار»، بار دیگر اهمیت توسعه مسئولانه و آینده‌نگر این صنعت را یادآور می‌شود. استان آذربایجان شرقی، با ترکیبی از میراث تاریخی، تنوع فرهنگی و جاذبه‌های طبیعی، نمونه‌ای گویا از ظرفیت‌ها و چالش‌های این مسیر در مقیاس منطقه‌ای است.

بار دیگر زمین را کنده‌اند، بلوک‌ها را بیرون ریخته‌اند.

ابتدا گمان می‌کنم شاید مربوط به اموری از قبیل کابل‌کشی و… باشد…

آمارهایی که مرتب از افزایش نرخ «تجرد قطعی» می‌گویند، اغلب با نگرانی‌های بزرگ‌نمایی‌شده همراه می‌شوند. اما واقعیت این است که بسیاری از این نگرانی‌ها ریشه در نگاه سنتی به ازدواج و خانواده دارند؛ نگاهی که امروز با تغییرات اجتماعی، پزشکی و فرهنگی دیگر نمی‌تواند مرجع قطعی قضاوت باشد.