سرویس خبری پروین بابایی

روز کتابخوانی است و من ناگهان به روزهایی برمی‌گردم که عاشقانه‌ترین دلبستگی‌ام در زندگی «کتاب» بود…

انسان در هر برهه‌ای از عمرش می‌تواند با کسانی روبه‌رو شود که نسبتشان با ما هرچه باشد، بزرگ‌تر فامیل، همسایه‌ای مهربان، دوستی سالخورده، مربی، یا حتی یک معلم؛ اما رفتارشان بوی «مادرانگی» می‌دهد؛ همان حالت بی‌دریغ مراقبت، همان امنیت نرم که بی‌هیچ ادعایی در حضورشان احساس می‌کنیم.

مدتهاست که از «عصر پساسواد» سخن می‌گویند؛ دورانی که گویا انسان مدرن دیگر حوصله خواندن ندارد، کتاب از رونق افتاده و جای آن را تصاویر و ویدیوها گرفته‌اند. اما واقعیت شاید چیز دیگری باشد. ما نه به پساسوادگی رسیده‌ایم و نه گرفتار سطحی‌نگری شده‌ایم؛ بلکه شکل سوادمان تغییر کرده است.

در حالی‌که بسیاری از شهرهای دنیا با تکیه بر علم، فناوری و طراحی دقیق شهری به‌دنبال کاهش ترافیک هستند، در برخی نقاط شهر ما اقداماتی صورت می‌گیرد که نه‌تنها کمکی به روان‌سازی عبور و مرور نمی‌کند، بلکه مشکلات را دوچندان می‌سازد. یکی از این اقدامات، جدول‌گذاری‌های بی‌مورد در خیابان‌های کم‌عرض است؛ تغییری که ظاهر را منظم‌تر جلوه می‌دهد، اما در عمل، حرکت مردم و خودروها را دشوارتر می‌کند.

ششمین شماره دوفصلنامه تخصصی صنعت گل و گیاه به مدیرمسئولی مجتبی جاهدکیا و سردبیری پروین بابایی منتشر شد. این شماره با طراحی و صفحه‌آرایی زهرا هاشم‌پور، ویژه پاییز و زمستان ۱۴۰۴، با رویکردی تازه و تحلیلی به بررسی تحولات نوین این صنعت می‌پردازد.

در پیاده‌روهای شهر تبریز، نصب موانع فلزی به عنوان راهکاری برای جلوگیری از ورود موتورسواران و خودروها به این فضاها، نه تنها نتوانسته است از تردد غیرمجاز وسایل نقلیه جلوگیری کند، بلکه خود تبدیل به معضلی برای عابران پیاده شده است. با توجه به مشکلات متعدد، نیاز به تغییرات اساسی در رویکردها و اقدامات قانونی احساس می‌شود.

در سال‌های اخیر، تعداد خیرین در شهرهایی مانند تبریز به طور چشمگیری افزایش یافته است. این موضوع در نگاه اول خوشحال‌کننده است؛ چرا که نشان می‌دهد افراد بیشتری مایل به کمک به دیگران هستند. اما وقتی این افزایش خیرخواهی همزمان با رشد تعداد افراد نیازمند اتفاق می‌افتد، باید دقیق‌تر به این مسئله نگاه کرد. آیا واقعاً حضور بیشتر خیرین به معنای بهبود شرایط اجتماعی است یا نشانه‌ای از بزرگ‌تر شدن شکاف اقتصادی و نابرابری در جامعه؟

۷ مهر، روز ملی آتش‌نشان در ایران، یادآور رشادت‌ها و جان‌فشانی‌های نیروهای امدادی در دل حوادث و بحران‌هاست. اما در کنار آتش، دود و انفجار، تهدیدی کمتر دیده‌شده و پنهان، بارها جان آتش‌نشانان را به خطر انداخته: آسانسورهای غیراستاندارد؛ تجهیزاتی که به جای کمک‌رسانی، گاه به تله‌ای مرگبار تبدیل می‌شوند.

در حالی که ایران با پیشینه‌ای غنی و طبیعتی چهارفصل، یکی از کشورهای مستعد در حوزه گردشگری محسوب می‌شود، شعار امسال روز جهانی گردشگری یعنی «تحول پایدار»، بار دیگر اهمیت توسعه مسئولانه و آینده‌نگر این صنعت را یادآور می‌شود. استان آذربایجان شرقی، با ترکیبی از میراث تاریخی، تنوع فرهنگی و جاذبه‌های طبیعی، نمونه‌ای گویا از ظرفیت‌ها و چالش‌های این مسیر در مقیاس منطقه‌ای است.