سرویس خبری یادداشت

حقوق شهروندی به مثابه مفهومی بنیادین در حیات جمعی بشر، ریشه در تاریخ پر فراز و نشیب جوامع انسانی دارد و امروزه به عنوان یکی از اساسی‌ترین ارکان دولت‌های مدرن شناخته می‌شود. درک دقیق و عمیق از این مفهوم مستلزم آن است که نه تنها به تاریخچه و سیر تحول آن پرداخته شود بلکه ابعاد گوناگون آن در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نیز مورد واکاوی قرار گیرد.

ثمینه باغچه‌بان، نویسنده، آموزگار ناشنوایان و یکی از چهره‌های ماندگار فرهنگ کودک ایران، در سن ۹۷ سالگی درگذشت. زندگی او سرشار از خدمت به کودکان، تلاش برای عدالت آموزشی و هنر بود؛ میراثی که صدها کودک و خانواده را در سراسر ایران روشن کرد.

وقتی به اشعار شهریار شاعر دلها، سید محمدحسین بهجت تبریزی، فکر می‌کنم، اولین چیزی که به ذهنم می‌آید، گستره‌ی وسیع احساسات و مضامینی است که او در اشعارش به تصویر کشیده؛ از عشق به ایران و زیبایی‌های بی‌بدیع طبیعت گرفته تا ارادت خالصانه و وصف‌ناپذیرش به ساحت قدسی اهل بیت (ع) و خاندان پیامبر. اما در میان این دریای بیکران، اشعار مذهبی او، گویی بند نافی است که جان و روح ما را به معنویت و باورهای عمیق شیعی پیوند می‌زند.

در استایل، همیشه چیزی فراتر از ظاهر وجود دارد. چیزی که نه فقط دیده می‌شود، بلکه احساس می‌شود. ممکن است یک کت و شلوار گران‌قیمت یا پیراهنی با طراحی خاص و لاکچری توجه را جلب کند، اما بدون یک کفش باکیفیت، تمیز و متناسب، همه‌ آن زیبایی در هوا معلق می‌ماند؛ بی‌ریشه، بی‌وزن، بی‌اثر.

شعر محمدحسین شهریار، تنها در کتاب‌ها نماند؛ از کافه‌های قدیمی تهران تا رادیو تبریز، از دل آواز ایرانی تا نغمه‌های موسیقی عاشیقی، شعر او راه خودش را به موسیقی باز کرد. شهریار فقط شاعر نبود؛ صدای دلِ مردم بود که موسیقیدان‌ها هم شنیدند.

اگر از اعضای یک جامعه آماری ناشناخته بخواهید فهرستی از خبرنگاران مشهور جهان را برای‌تان ردیف کنند احتمالا در بین نام‌های معدودی که به ذهن آنها خطور می‌کند، نام «اوریانا فالاچی» بارها تکرار خواهدشد. خبرنگاری که نه به دلیل حضور مداوم در رسانه‌ها که به سبب گفت‌وگوی بدون لکنت زبان و البته به دور از ملاحظات مرسوم رسانه‌ای با چهره‌های تاریخ‌ساز عصرخود، شهرت جهانی دارد.

سگ‌ها، همراه وفادار انسان‌ها از دیرباز، امروز هم با سرگردانی، آسیب‌پذیری و تضاد رفتار انسان‌ها مواجه‌اند؛ موجوداتی که وابسته به ما هستند، اما همچنان قربانی تصمیم‌ها، محدودیت‌ها و خطرات محیط شهری‌اند.

با وجود آن‌که تبریز مهد تولد نخستین سینمای ایران و زادگاه یکی از چهره‌های پیشگام این هنر، «خان‌بابا معتضدی» است، اما آمارهای رسمی سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهند که این شهر در میان کلان‌شهرهای ایران، پایین‌ترین میزان مراجعه به سینما را دارد. این در حالی است که سینما، نه‌تنها ابزاری برای سرگرمی، بلکه یکی از قدرتمندترین ابزارهای فرهنگی، آموزشی و اجتماعی در جهان امروز شناخته می‌شود. بررسی روند شکل‌گیری سینما در ایران و مقایسه آن با سینمای کشورهای منطقه از جمله ترکیه، نشان می‌دهد که فاصله‌ای معنادار در استفاده از ظرفیت‌های این صنعت بین ما و آن‌ها شکل گرفته است. آیا زمان آن نرسیده که دوباره از تبریز، خاستگاه نخستین سینمای ایران، جریانی نو در بازآفرینی این هنر آغاز شود؟

۲۳ شهریور زادروز میمنت میرصادقی (ذوالقدر) است؛ شاعر و ادیبی که تخلص “آزاده” را برگزید و در طول عمر پربار خود، در سکوت و استمرار، از شاعران برجسته‌ زن معاصر ایران شد. نگاهی کوتاه به زندگی و آثار او، تصویری روشن از تعهد هنری، نگاه انسانی و پیوند ژرف با طبیعت را به ما نشان می‌دهد.